Беларуска патрабавала ад дактароў 100 тысяч рублёў за смерць сына ў бальніцы. Вось што вырашыў суд

Гісторыю жыхаркі аднаго з абласных цэнтраў, якая абвінаваціла лекараў у смерці сына і патрабавала вялікую кампенсацыю, расказала «Люстэрка».

Жыхарка аднаго з абласных цэнтраў звярнулася ў суд з пазовам супраць некалькіх медыцынскіх устаноў і дактароў, патрабуючы кампенсацыю маральнай шкоды ў памеры 100 000 рублёў за неналежную медыцынскую дапамогу, аказаную яе сыну, што, на думку жанчыны, прывяло да яго смерці ў разгар пандэміі каранавіруса.

Сын жанчыны на працягу некалькіх гадоў пакутаваў ад ішэмічнай хваробы сэрца, артэрыяльнай гіпертэнзіі і шэрагу спадарожных захворванняў. Яму правялі аперацыю па пратэзаванні ўзыходнай аорты. Аперацыя прайшла паспяхова, за выключэннем таго, што пры працы лёгкіх 7,5% яго адключылі ад апарата штучнага дыхання, што прывяло да дыхавіцы.

Праз час дыхавіца ўзмацнілася, і ён быў шпіталізаваны ў абласны кардыялагічны цэнтр. У хадзе лячэння яму прызначылі прэпарат «Ксарэлта» для разрэджвання крыві, які, на думку маці, яму было супрацьпаказана прымаць.

Нягледзячы на лячэнне, стан пацыента пагоршыўся, і ён знаходзіўся на паўторным стацыянарным лячэнні ў кардыялагічным цэнтры і гарадской клінічнай бальніцы.

У судзе жанчына заявіла, што пры паступленні яе сына ў бальніцу ў яго назіралася дыхавіца і ваніты, аднак у яго не ўзялі тэст на COVID-19, нягледзячы на ўведзены ў медыцынскай установе каранцін. Таксама, па яе словах, была дапушчана некампетэнтнасць у арганізацыі лячэбнага працэсу: медыкі няправільна выкарыстоўвалі медыкаменты, змянялі паказчыкі аналізаў, не была аказаная своечасовая дапамога, у тым ліку не выкарыстоўвалася штучная вентыляцыя лёгкіх.

Пасля пагаршэння стану пацыента пераклалі ў іншую клініку, дзе яму паставілі дыягназ: «ІХС: Атэрасклероз каранарных артэрый, параксізмальная форма фібрыляцыі перадсэрдзяў, расслоеная анеўрызма ўзыходнай аорты, лёгкая гіпертэнзія, трафічная язва правай галёнкі, хранічная хвароба нырак 4-й стадыі», а таксама атлусценне 2-й ступені і цукровы дыябет 2-га тыпу. Пазней у мужчыны пацвердзіўся COVID-19, пасля чаго ён трапіў у інфекцыйнае аддзяленне.

З-за пагаршэння стану здароўя пацыента перавялі ў хірургічнае аддзяленне гарадской клінічнай бальніцы. Па заключэнні дактароў, ён пакутаваў ад вялікай двухбаковай вірусна-бактэрыяльнай пнеўманіі, асацыяванай з COVID-19, на фоне цяжкіх хранічных захворванняў сэрца і нырак. Мужчына памёр.

У рамках судовага разбіральніцтва была праведзена судова-медыцынская экспертыза, у ходзе якой вызначана, што пацыенту была аказаная медыцынская дапамога ў поўным аб'ёме, у адпаведнасці з клінічнымі пратаколамі дыягностыкі і лячэння захворванняў сістэмы кровазвароту.

Экспертыза пацвердзіла наяўнасць шэрагу недахопаў у лячэнні, такіх як адсутнасць тэсту на пракальцытанін і несвоечасовая карэкцыя медыкаментознай тэрапіі, аднак гэтыя памылкі, па версіі экспертаў, не мелі прамой прычынна-выніковай сувязі са смерцю пацыента.

Суд першай інстанцыі прыняў рашэнне адмовіць пазоўніцы ў задавальненні пазову, спасылаючыся на экспертнае заключэнне. Апеляцыйная скарга жанчыны была разгледжаная абласным судом, які пакінуў рашэнне без зменаў, адзначыўшы, што медыцынская дапамога была аказаная ў рамках устаноўленых стандартаў, а выяўленыя недахопы не ўплывалі на вынік хваробы.

Такім чынам, судовая калегія па грамадзянскіх справах абласнога суда пастанавіла пакінуць у сіле рашэнне суда першай інстанцыі, а апеляцыйную скаргу пазоўніцы — без задавальнення.

Каментары да артыкула