Пазняк: Кэралайн Лівіт — гэта проста знаходка веку

Ветэран беларускага руху, лідар руху «Вольная Беларусь» Зянон Пазняк застаецца адным з не вельмі шматлікіх беларусаў, які непарушна верыць у зорку Дональда Трампа. 3 красавіка ён апублікаваў у фэйсбуку напісаны напярэдадні тэкст, у якім даў захопленыя характарыстыкі не толькі Трампу, але і ягонаму найбліжэйшаму атачэнню.

Зянон Пазняк

«Палітыка прэзідэнта Трампа (унутраная і знешняя, не зважаю тут на папулізм) мне крыху нагадвае месцамі дзеянні прэзідэнта Джона Фіцджэральда Кенэдзі — пазбяганне ваенных канфліктаў шляхам дыялогу, увага да пошлін, вяртанне да даўняй нармальнасці амэрыканскай сістэмнай дэмакратыі, але ўжо на рэспубліканскім узроўні», — не хавае беларускі грамадскі дзеяч свайго захаплення амерыканскім прэзідэнтам. 

Але сіла Трампа не толькі ў ім самім, але і ў падборы каманды. «Даўно мы не бачылі ў Белым доме ЗША такіх паспяховых людзей», — сцвярджае Пазняк.

«Напрыклад, прэс-сакратар прэзідэнта выдатная спадарыня Кэралайн Лівіт — гэта проста знаходка веку (нічога падобнага раней не было)», — лічыць ён, не ўдакладняючы, праўда, на падставе якіх дасягненняў гэтай жанчыны зроблена такая выснова.

У той жа час для ўсхвалення мільярдэра Ілана Маска падставы больш канкрэтныя:

«Ініцыятыва Ілана Маска на службе дэмакратычнай дзяржавы (і яго групы мільярдэраў (!) — гэта тэрапія для Амерыкі (хоць і часовая, жорсткая і не звыклая). Агульны прынцып (мем) такі: дэмакратыя — гэта не бюракратыя».

У сувязі з гэтым лідар «Вольнай Беларусі» выказвае спадзяванне, што «можа ўсё атрымаецца ў рашучых людзей, якія ідуць праз гадзючае поле». Якое, праўда, з беларускім не супадае, бо «ў нас, беларусаў, сваё поле. І трэба нам будзе яго перайсці».

Пры гэтым магчымых апанентаў ён адразу засцерагае:

«Вымушаны ўпершыню папярэдзіць усіх «вялікіх знаўцаў палітыкі», «настрадамусаў» і начытаных маладзёнаў у ФБ, што пры малейшай знявазе майго імя на глебе нянавісці да Трампа, абгаджванні маёй асобы і хамстве буду (ад чаго звычайна ўстрымліваўся) тут жа выдаляць такіх з рэестру сяброў».

Каментары да артыкула