Былы камандуючы сухапутнымі войскамі і намеснік міністра абароны Польшчы генерал Скшыпчак расказаў, што яго здзівіла ў вайне Расіі супраць Украіны, заклікаў вучыцца ў украінскіх вайскоўцаў і прааналізаваў варыянты гарантыі бяспекі для Украіны.

Загадкі і нечаканасці вайны
Аналізуючы тры гады ваенных дзеянняў, генерал Вальдэмар Скрыпчак заўважае, што яго здзівілі значныя поспехі расіян на паўднёвым кірунку на першым этапе вайны.
«Расіяне дайшлі праз Херсоншчыну аж да Мікалаева. І гэта, на мой погляд, загадка гэтай вайны — першая загадка, але не апошняя. Як ім удалося пераправіцца праз Дняпро, які быў выдатным водным бар'ерам, і дайсці да Мікалаева?»
Другой загадкай для генерала з'яўляецца хуткі адыход расійскіх войск з акупаванага Херсона на левы бераг Дняпра ў лістападзе 2022 года.
«Раптам, за адну ноч, каля 20 тысяч расійскіх салдат перайшлі з заходняга берага на ўсходні, без баёў. Нагадаю, што баі за гэты плацдарм ішлі доўга, каштавалі Украіне вялікіх намаганняў, каб выштурхнуць расійскія войскі, і для ўсіх было нечаканасцю, што за адну ноч украінцы змаглі дайсці да Дняпра. Я задаў сабе пытанне: што адбылося з тымі 20 тысячамі расійскіх салдат, якія абаранялі гэты плацдарм? Гэта застаецца загадкай для мяне», — гаворыць генерал.
Скрыпчак заўважае, што існуе меркаванне, што, магчыма, амерыканцы пераканалі ўкраінцаў даць расіянам магчымасць адступіць, каб змякчыць варожасць паміж краінамі, але ён у гэта не верыць. Павінна было адбыцца нешта, што выходзіць за межы баявых дзеянняў, магчыма, нейкія дамоўленасці на вышэйшым узроўні, каб стварыць умовы для бяспечнага адступлення расійскіх войск.

«Афіцыйна гаварылі, што расіяне баяліся акружэння і таму праводзілі эвакуацыю, але як можна было дазволіць расійскім войскам бяспечна пераправіцца праз такую раку?
Насамрэч задача войск, якія павінны ліквідаваць плацдарм, заключаецца ў тым, каб не даць ворагу магчымасці бяспечна адступіць. І ў гэтым выпадку яны маглі б утапіць расійскія войскі ў Дняпры, але гэтага не адбылося. Расіяне паспяхова адступілі, і гэтыя 20 тысяч салдат затым былі перакінуты на Запарожжа», — выказвае свой погляд генерал.
Здзіўляе польскага генерала таксама контрнаступленне ўкраінскіх войск у 2023 годзе. Скрыпчак звяртае ўвагу, што ў час падрыхтоўкі аперацыі прэзідэнт Зяленскі заяўляў, што контрнаступленне будзе накіравана ў Запарожжа, з мэтай прарваць сухапутны калідор, які звязвае Расію з Крымам уздоўж узбярэжжа Азоўскага мора. Расіяне, пачуўшы пра гэта, адразу ўмацавалі свае абарончыя пазіцыі на глыбіню 25—30 кіламетраў і размясцілі там моцныя войскі, у тым ліку тыя, якія былі выведзены з Херсонскага плацдарма.
«Я быў перакананы, што гэта была аперацыя па ўвядзенні ў зман, але ўкраінцы, наадварот, пачалі наступ менавіта там, дзе, на маю думку, атакаваць было вельмі рызыкоўна з-за высокай ступені падрыхтоўкі абароны праціўніка. Гэта быў, па сутнасці, пачатак вялікіх праблем для ўкраінскага войска», — даводзіць генерал.
Спалучэнне старога і новага на полі бою
Аналізуючы ваенныя дзеянні, Скрыпчак адзначае, што ўсе чакалі, што ваенныя канфлікты XXI стагоддзі будуць больш аўтаматызаванымі, заснаванымі на новых тэхналогіях, з меншым непасрэдным кантактам салдат. Але тут мы бачым канфлікт, якога, мусіць, не чакалі ўбачыць у Еўропе.

«Усе мы былі здзіўленыя, таму што нас рыхтавалі да сучасных войнаў, да сучасных дзеянняў, а аказалася, што яны маюць шмат супольнага з войнамі, якія маюць карані яшчэ з Першай ці Другой сусветнай вайны. (…) Аказалася, што класічная артылерыя з такім вялізным расходам боепрыпасаў стала адным з найважнейшых элементаў, ад якога залежыць поспех на полі бою. (…) Такім чынам, «бог вайны» вярнуўся і працягваў выконваць сваю місію на полі бою», —
заўважае генерал пры гэтым не адмаўляючы таго факту, што ў ходзе гэтага ваеннага канфлікту адбылася сапраўдная «рэвалюцыя дронаў», якія сталі інструментам на стратэгічным, аперацыйным і тактычным узроўнях.
«Гэта сапраўдная рэвалюцыя на полі бою, і дроны, падобна, будуць дамінаваць у паветранай прасторы над полем бою яшчэ шмат гадоў», — адзначае Скрыпчак.
«Я не баюся расійскай арміі»
Адказваючы на пытанне перспектыў вайны Расіі супраць краін НАТА, былы намеснік міністра абароны Польшчы адказаў: «Я асабіста не баюся расійскай арміі» і патлумачыў: «Калі ўкраінскае войска, хоць і меншае, можа супраціўляцца вялізнаму расійскаму войску, нават пасля тых зменаў, якія адбыліся ў апошнія тры гады, то, па вялікім рахунку, мы, як Еўропа, можам сцвярджаць, што праз два-тры гады дасягнём такога вайсковага патэнцыялу, што Расія не зможа нам пагражаць.
Мы станем для Расіі вельмі небяспечнымі, таму што, па-першае, будзем мець ваенны патэнцыял, супастаўны, а магчыма, і мацнейшы за расійскі, а па-другое, будзем мець саюзніка ў асобе ўкраінскага войска. (…) Мы не можам дазволіць, каб войска Украіны было скарочанае па ініцыятыве Пуціна, таму што гэта будзе катастрофай і для Украіны, і для нас».
Як сцвярджае Скрыпчак, Украіна не абавязкова павінна быць у НАТА, але яна павінна быць саюзнікам альянсу:
«Тут не такі важны сцяг НАТА над Украінай, як важны факт, што мы будзем гарантам, які вызначае Украіну як нашага саюзніка. (…)
Відавочна, што ўкраінская армія непераможная. Яна выдатна спраўляецца з расіянамі, якія не маюць спосабу яе перамагчы. Гэта для нас прыклад для пераймання».

Генерал Скрыпчак прапануе стварыць некалькі ўкраінскіх рот у Польшчы з салдат, якія знаходзяцца там на аднаўленні.
«Яны павінны трэніравацца з нашымі салдатамі, стоячы плячом да пляча на палігонах, у акопах, на баявых машынах, перадаючы нам свой досвед. Але гэтага няма, і я не ведаю, чаму. Відаць, у Польшчы бракуе камандзіраў, якія разумеюць, што такое поле бою», — даводзіць Скрыпчак.
Як Еўропа можа гарантаваць бяспеку Украіны
Былы намеснік міністра абароны Польшчы заўважае, што не бачыць шанцаў на тое, каб войскі НАТА ўспрымаліся як міратворцы ва Украіне з абодвух бакоў. Расія ўжо заявіла, што не пагадзіцца на гэта. Аднак могуць быць міратворцы з трэціх краін.
Генерал выказвае сумнеў у магчымасці міру паміж Расіяй і Украінай, але прапануе некалькі варыянтаў рашэння канфлікту.
Першы — гэта рэзалюцыя ААН з міратворчымі сіламі, якія будуць нейтральнымі для абодвух бакоў. Другі — прыцягненне глабальнага арбітра, напрыклад, Трампа, які арганізуе спыненне агню і дамовіцца аб размяшчэнні міратворцаў. Трэці, самы складаны варыянт, заключаецца ў выкарыстанні ваеннага патэнцыялу НАТА для размяшчэння сіл ва Украіне для яе падтрымкі пры ўмове спынення агню, не зважаючы на пратэсты Пуціна.
У канцы размовы Скрыпчак адзначыў, што лічыць заўчасным абмяркоўваць адпраўку войск НАТА ва Украіну і заклікаў засяродзіцца на падтрымцы Украіны, каб яна магла эфектыўна абараняцца і захаваць сваю незалежнасць, што важна для бяспекі Польшчы.
Каментары
паліцыі каласальны недабор. Людзі добра жывуць і не хочуць прысвячаць жыццё салдафоншчыне. Яшчэ раю успомніць план абароны Польшчы ад генеральнага штаба, які не так даўно выклікаў скандал у СМІ: паводле плана, польская абарона не зможа вытрымаць першасную атаку расеі і будзе адступаць аж да заходняга берага Віслы, на "больш выгодныя і абсталяваныя пазіцыі".