Paźniak zapisaŭ hutarku z palitźniavolenaj. A jana damahłasia, kab videa vydalili ź jutuba

U videa, pra jakoje idzie havorka, Mija raskazvała Paźniaku pra svajo źniavoleńnie ŭ žanočaj kałonii i ŭmovy, stvoranyja tam dla palitźniavolenych. Havaryli taksama pra nastroi ŭ kałonii i toje, jakim čynam treba pracavać na vyzvaleńnie palitviaźniaŭ.

Razmova nasamreč była śpiecyfičnaja. Mii Mitkievič było vidavočna niaprosta farmulavać dumki pa-biełarusku, a Paźniak nakiroŭvaŭ jaje svaimi pytańniami i kamientarami da patrebnaj jamu vysnovy. I ŭ kancy, kali ŭžo vycisnuŭ patrebnaje, zajaviŭ: nu voś bačycie, heta kažuć sami byłyja palitviaźni.

Zrešty, ciapier rolika ŭžo niama na jutubie. Kali prajści pa spasyłcy na staronku, dzie jon raniej znachodziŭsia, možna ŭbačyć tekst, što videa nielha hladzieć praz skarhu na parušeńnie aŭtarskich pravoŭ ad Mii Mitkievič. Vydalili videa i z telehram-kanała vydańnia Warta, jakoje jaho i apublikavała ŭ svoj čas.

Mija paćvierdziła «Našaj Nivie», što nasamreč napisała tuju skarhu, i zrabiła jana heta jašče ŭ 2024-m. Voś što jaje prymusiła:

«Ja dumała, što «Volnaj Biełarusi» na čale z Paźniakom možna daviarać, možna ź imi kamunikavać i sprabavać niešta zrabić suprać sistemy Łukašenki. Ale ja vielmi mocna pamylałasia.

Ja mahu vytrymać usio, ale ja nienavidžu, kali mianie vykarystoŭvajuć, pryčym robiać heta ŭ svaich niezrazumiełych metach. Čałaviek dazvalaŭ sabie zanadta šmat».

Mija raskazvaje, što pierad sustrečaj z Paźniakom damova była pahutaryć i pra kałoniju, i pra biełaruskuju ŭładu, ale ŭ realnaści vyjšła pa-inšamu — palityk vykarystoŭvaŭ jaje słovy tak, jak patrebna jamu. Žančyna padkreślivaje, što nikomu nie dazvolić siabie vykarystoŭvać, a kali ŭžo tak atrymałasia, pasprabuje źmiakčyć situacyju dla siabie.

Mija ŭspaminaje, što pry sustrečy adčuvała — Paźniak da jaje stavicca napružana. Joj vielmi nie spadabałasia staŭleńnie palityka da jašče adnoj palitźniavolenaj:

«Jaho vykazvańnie pra Mašu Kaleśnikavu mianie kančatkova adviarnuła ad jaho. Kali ŭ jaho takoje mierkavańnie pra čałavieka, jakomu łupanuli 12 hadoŭ… Pryčym jana nie moža navat abaranić siabie, tamu što jana siadzić. Heta było dla mianie apošniaj kroplaj.

[…] Razumieju, što ŭ kožnaha svajo mierkavańnie. Ja prasiła jaho pamočnicu, kab jana jamu niejkim čynam patłumačyła, što tak nie robicca. Nielha źnievažać čałavieka, jaki ciapier znachodzicca pad žorstkim ciskam i nie moža siabie abaranić. I ja ŭvohule nie razumieju, jak mužčyna moža kazać pra žančynu, što jana nichto i ništo».

• 91
• 3
• 5
• 17
• 2
• 3
• 0
• 0