Апошні раз такое было ў маі 2022 года.
Па падліках праваабарончага цэнтру «Вясна», па стане на 27 сакавіка 2025 у Беларусі застаецца 1200 палітзняволеных.
Гэта не дакладная лічба. Ёсць дзясяткі (а можа, і больш за сотню) чалавек людзей, адпраўленых у СІЗА, пра каго праваабаронцы пакуль не ведаюць. Разам з тым, ёсць і людзі, якія ўжо выйшлі на свабоду, але інфармацыя пра гэта не трапіла ў «Вясну». Апроч таго, у лік палітвязняў не ўваходзіць тыя сотні ці тысячы чалавек, якія знаходзяцца на хатняй хіміі.
Тым не менш цяперашні лік найменшы з мая 2022 года, калі на фоне салідарнасці беларускага грамадства з Украінай колькасць палітвязняў стала рэзка расці.
Апошнім часам беларускія суды штомесяц даюць тэрмін у калоніі 50-70 новым палітвязням. У сярэднім вызваляецца па сканчэнні тэрміну ці па памілаванні трошкі больш людзей.
Цяпер чытаюць
«Ужо там кароў не засталося!»: былы начальнік Качанавай аплаквае стан эканомікі на Полаччыне2
Каментары
Ідзе ціхі тэрор.
Калі людзі запужаны настолькі, што нават пра выхад на свабоду не паведамляюць, то і пра затрыманне маўчаць. Сваякоў і знаёмых таксама запужваюць, каб ні з кім не кантактавалі.
Некалькі затрыманняў, пра якія выпадкова даведаліся знаёмыя, не трапілі ні ў якую статыстыку.
З восені губазік не публікуе затрыманні і прызнанні, часова рабіў аўдыёверсіі, пасля няма і таго. Гэта была адна з крыніц навін пра затрыманых.
Зараз у навінах інфармацыя па большасці толькі пра суды, пра якія вядома публічна.
Часам навіны пра знікненне публічных людзей, як акцёраў тэатра або кіраўнікоў прадпрыемстваў.
Кагосьці пакажуць у кіно БТ-КДБ, у мэтах прапаганды і справаздачы аб сваёй важнай карнікавай працы.
А звычайная маса людзей знікае ціха і без слядоў.
Мэты гэтай тактыкі, як разумею:
- Максімальнае інкамунікада не толькі ў час за кратамі, а з самага пачатку ад затрымання і суда, і пасля выхаду на свабоду.
- Адсутнасць падтрымкі палітвязняў хаця б на ўзроўні "свет ведае пра цябе і несправядлівасць", "цябе дапамогуць хаця б пасля вызвалення".
- Няма нават статыстыцы - няма праблемы. Абязлічанай масе не так проста спачуваць, як сукупнасці асоб, кожны з якіх са сваёй асабістай гісторыяй.
- Праца на адсутнасць падтрымкі і разумення рэпрэсій у іншых краінах, у магчымых саюзнікаў беларускага народу (не сучаснай дзяржавы).
- Разбурыць арганізацыі праваабаронцаў. Калі немагчыма нават маніторыць - і працы ніякай не застаецца. Карнікі спадзяваюцца, што праваабаронцаў не будуць падтрымліваць і фінансаваць.
- Праца на пацвярджэнне тэзісу "У нас няма палітвязняў".
- Пошук варыянтаў для зняцця санкцый, пры гэтым фактычны ўзровень тэрору не змяняецца.
І вельмі кепса, што НН дае такія загалоўкі па палітвязням. Гэта колькасць "апусцілася" толькі па версіі Вясны.