У сталічным камітэце адукацыі лічаць, што беларускую мову добра выкладаюць і ў рускамоўных школах.
Намесніца старшыні камітэта па адукацыі Мінгарвыканкама Вольга Смірнова адзначыла на БТ, што на працягу апошніх пяці гадоў колькасць беларускамоўных класаў у Мінску не памяншаецца.
Яна трымаецца ў межах 160—170 класаў. У гэтым годзе ў сталіцы на беларускай мове пачалі працаваць 17 першых класаў, паведаміла чыноўніца.
І дадала, што ў рускамоўных школах беларуская мова выкладаецца не горш.
«Вынікі навучання беларускай мове мы цудоўна назіраем на прыкладзе ўдзелу нашых сталічных школьнікаў і гімназістаў у рэспубліканскім этапе алімпіяды па беларускай мове і літаратуры. Кожны год нашы дзеці прывозяць з заключнага этапу алімпіяды прыкладна 7—9 дыпломаў».
У мінулым навучальным годзе з 9 дыпломаў заключнага этапу алімпіяды па беларускай мове 8 атрымалі дзеці, якія навучаюцца ў рускамоўных школах і гімназіях сталіцы.
«Ці гэта не паказчык якаснай працы настаўнікаў беларускай мовы ў звычайных школах?» — заўважыла Смірнова. Сітуацыю ў школах яна каментавала па-беларуску.
Раней чыноўніца ў інтэрв’ю выданню «Мінск-Навіны» расказала, што сёлета ў першы клас у Мінску пайшлі 22 тысячы вучняў. Для іх створана каля 860 класаў. Такім чынам, колькасць беларускамоўных класаў складае менш за 2%.
Пракурорскі начальнік абурыўся неабгрунтаванымі затрыманнямі беларусаў8
Каментары
Калі чалавек толькі мову і літаратуру на роднай мове вывучае, у яго бедны слоўнікавы запас, ён можа на гуманітарныя тэмы размаўляць, але не можа на эканамічныя, юрыдычныя, навуковыя тэмы гаварыць. Бо не валодае тэрміналогіяй.
Геаграфічныя, гістарычныя тэрміны выклікаюць блытаніну, калі геаграфія і гісторыя выкладаюцца на іншай мове, не беларускай.
Пачынаюцца "Миоры" замест "Мёры".
Каб пераламіць сітуацыю, патрэбны два чыннікі. Першы, і галоўны, гэта матчына мова. Бацькі, і асабліва маці, павінны размаўляць з дзіцём па-беларуску з самых першых дзён жыцця, каб у школу яно ўжо прыйшло са сфармаванай беларускай свядомасцю, а там сістэматызавала і папаўняла веды. Другі, гэта стварэнне моднага беларускага кантэнту. Як тут, на Нашай Ніве, казаў японец, трэба стрыміць Доту па-беларуску і да т.п.
Дзеці і падлеткі любяць незвычайнае, нефармальнае, забароненае, крутое, і таму сітуацыя, можна сказаць, спрыяе пашырэнню беларускай мовы. Але без гэтых двух момантаў мы моцна не прасунемся.