«Chadžu prykładna 13-14 kiłamietraŭ štodzień». Dzikavicki raskazaŭ, jak schudnieŭ na 35 kiłahramaŭ

«Z vahoj 112 kiłahramaŭ mnie było ciažka rabić prostyja rečy — naprykład, zaviazvać šnurki abo chutka chadzić»

Alaksiej adznačaje, što ź dziacinstva byŭ schilny da lišniaj vahi i zaŭždy jaje mieŭ, ale ŭ niejki čas vielmi mocna papraviŭsia. Adnojčy jon staŭ na vahi i pabačyŭ, što važyć ažno 112 kiłahram.

Da hetaha Dzikavicki nie ŭzvažvaŭsia rehularna, tamu trochznačnaja ličba jaho mocna šakavała: 

«Ja tady jašče byŭ adnosna maładym čałaviekam, i z takoj vahoj pry roście 178 santymietraŭ mnie było ciažka rabić prostyja rečy — naprykład, zaviazvać šnurki abo chutka chadzić. Byli prablemy i z pošukam vopratki. I ŭ peŭny momant, hadoŭ dziesiać tamu, ja vyrašyŭ, što treba niešta źmianiać».

Jašče ŭ 2010-m Alaksiej pierastaŭ jeści miasa. Jon zaŭvažaje, što viehietaryjanstva nie abaviazkova dapamahaje schudnieć, bo možna atrymlivać kałoryi nie tolki ź miasa.

Potym pryjšła čarha fizičnaj aktyŭnaści. Alaksiej pačaŭ bolš chadzić:

«Tady ŭ mianie da pracy było 2,5 kiłamietra. Ja pačaŭ prachodzić sam spačatku kiłamietr, potym dva, potym całkam prachodzić šlach da pracy. Paźniej jašče i častkova prachodziŭ šlach dachaty, a potym i jaho staŭ prachodzić całkam.

U čas kavidu my pierajechali ŭ inšy ofis, da jakoha było 5 kiłamietraŭ. Ja staraŭsia prachodzić šlach tudy i častkova nazad, i ź ciaham času pačaŭ prachodzić uvieś šlach — ahułam heta 10 kiłamietraŭ. Ciapier ja chadžu prykładna 13-14 kiłamietraŭ štodzień».

Dalej Dzikavicki pierahledzieŭ staŭleńnie da charčavańnia. Jon raskazvaje, što čaściej za ŭsio ludziej ciahnie na niezdarovuju ježu, ale jon pavoli pačaŭ stavicca abyjakava da roznych pic i kiebabaŭ.

Alaksiej staŭ pavoli źmianšać porcyi, staraŭsia nie jeści pozna ŭviečary. Pastupova lišnija kiłahramy pačali sychodzić, a samaadčuvańnie — palapšacca, i heta matyvavała nie sychodzić z dystancyi. Atrymałasia schudnieć sa 112 da 77 kiłahramaŭ.

Svoj ciapierašni racyjon mužčyna apisvaje jak tanny i prosty:

«Ja jem šmat tvarahu ź johurtam i miodam, arechi. Važny pradukt — avakada, u ich vielmi šmat tłušču i inšych karysnych rečyvaŭ, taksama jem syry, u tym liku macarełu. Jašče jem lubuju zielaninu, šmat pamidoraŭ, sałatu, kapustu, markoŭku, buraki. Rablu roznyja zapiakanki z kviacistaj kapustaj.

Vielmi važnaja štuka — heta kašy. Ciapier jość takija asarci, kali ŭ pakieciku maješ miašanku z roznych typaŭ kaš. U asnoŭnym jem hrečku i piarłoŭku, mienš jem rysu, taksama lublu aŭsianku i rehularna rablu ź jaje piačeńki».

Što da białkoŭ, Alaksiej nie zabyvaje jeści jajki. U jaho racyjonie bahata ryby, ź joj mužčyna robić sałaty.

«Moj stan zdaroŭja navat dazvalaje mnie pajści i pracavać fizična»

Taksama Dzikavicki dadaŭ da svajoj fitnes-ruciny jašče niekalki elemientaŭ:

«Niekalki hadoŭ tamu ja pačaŭ adciskacca ad padłohi. U školnyja časy ja byŭ u dobraj formie — zdajecca, junakom moh sto razoŭ adcisnucca ad padłohi. Potym hadoŭ 25 zusim nie adciskaŭsia, i niejak mnie padałosia, što ja i dalej mahu heta zrabić. Pasprabavaŭ — akazałasia, što ledź adciskajusia 10 razoŭ.

Pačaŭ rehularna adciskacca, spačatku pa 15-20 razoŭ. Dajšoŭ da taho, što, akramia chadźby, štodnia adciskaŭsia pa 300 razoŭ. A ŭ pačatku 2024-ha jašče i vyrašyŭ pajści ŭ spartzału, što raniej padavałasia mnie dziŭnym zaniatkam. Rablu zvyčajnyja praktykavańni — adciskaju štanhu, zajmajusia z hantelami».

U druhoj pałovie 2023-ha Alaksiej jašče i admoviŭsia ad ałkaholu. Jon raskazvaje, što zvyčajna piŭ vino i nie lubiŭ mocnyja napoi, ale paśla pachudzieńnia zaŭvažyŭ — vino bolš nie prynosić jamu zadavalnieńnia. Mahčyma, kaža Dzikavicki, jon prosta pierastaŭ razumieć paśla straty lišniaj vahi, kolki ałkaholu jon ciapier moža vypić, kab było «nie zašmat».

Analizujučy heta, Alaksiej pryjšoŭ da vysnovy, što čas uvohule pastavić kropku ŭ adnosinach z ałkaholem. Kaža, što z hetym jamu žyviecca vielmi dobra:

«Dla mianie heta źviazana nie tolki sa zdaroŭjem, ale i z pracaj nad saboj. Zrazumieŭ, što šmat chto ŭ našaj kultury, dy i ja, praktyčna nie pieražyvaje emocyi ŭ ćviarozym stanie. Kali ŭ nas niejkaje hora, my pjem, radaść — taksama pjem. I ja ŭśviadomiŭ, što nie pamiataju čystymi bolšaść emocyj, jakija pieražyŭ.

Vyrašyŭ, što treba heta źmianić i pasprabavać pieražyć u poŭnaj śviadomaści što b ni było, i pastaracca tak rabić da kanca žyćcia. A tady jakraz byŭ niaprosty čas, i ŭ prafiesijnym płanie taksama».

Alaksiej upeŭnivaje, što zryvaŭ u jaho niama. Vierahodna, heta źviazana z tym, što jon pastupova pierachodziŭ na zdarovy ład žyćcia, i tamu arhanizm paśpieŭ pryzvyčaicca da karysnych źmienaŭ. Ciapier, kali mužčyna nie prachodzić u niejki dzień svaju zvyčajnuju «normu», jon naadvarot adčuvaje siabie horš, byccam niečaha nie chapaje. Byvaje, što niama sił iści ŭ trenažorku, i tady Dzikavicki ŭsio roŭna nie zastajecca doma, a prosta trochi palahčaje prahramu svajoj treniroŭki.

Sa źmienami ŭ ładzie žyćcia palepšała nie tolki zdaroŭje — Alaksiej kaža pra dobryja pieramieny i ŭ siamiejnym žyćci, i ŭ prafiesijnym. Atrymlivajecca lepš kantralavać ułasnaje žyćcio:

«Viedaju, što mahu ŭ lubuju ranicu ŭziacca za terminovuju spravu, ja nie budu z pachmiella ci ź niejkimi inšymi składanaściami. Kali spatrebicca, moj stan zdaroŭja navat dazvalaje mnie pajści i pracavać fizična.

Što da ŭnutranaha stanu, ja rablu i inšuju pracu nad saboj, ale ja ciapier značna spakajniejšy, u mianie amal nie zdarajucca niervovyja zryvy ci prypadki złości. Ja nie niejki atlet, ale majo samaadčuvańnie značna palepšyłasia. Dy i moj psichičny stan lepšy, čym niekalki hadoŭ tamu, nie kažučy pra raniejšy čas».

U pierachodzie na zdarovy ład žyćcia, ličyć Dzikavicki, treba pieradusim prysłuchoŭvacca da siabie. Kali sapraŭdy adčuvaješ, što tvaja vaha tabie pieraškadžaje, varta joj pavolna i biez fanatyzmu zaniacca, bo inakš stan budzie tolki paharšacca.

Što tyčycca ałkaholu, raźvitacca ź im siońnia praściej, čym u raniejšyja hady, kali ŭ kampanijach ledź nie zmušali ludziej vypivać — maŭlaŭ, kali nie pješ, ty albo chvory, albo stukač. Ciapier zaŭždy možna vypić niešta biezałkaholnaje, i ciabie zrazumiejuć.

«Kali dbać pra siabie rehularna, heta z časam uvachodzić u zvyčku, stanovicca narmalnaj častkaj tvajho žyćcia. Taki padychod dazvalaje tabie bolš być badziorym, intensiŭniej pracavać, žyć i kachać, bačyć vakoł bolš pryhožaha, što nie zaŭvažaŭ raniej. A ŭ vyniku možna žyć bolš jakasna i śviadoma», — padsumoŭvaje Dzikavicki.

• 42
• 0
• 1
• 1
• 0
• 0
• 0
• 0